Czym jest detal w projektowaniu wnętrz?

Zapis wywiadu z projektantką wnętrz Aldoną Banasiuk.

Tym wywiadem i artykułem rozpoczęłam nową dla mnie przygodę. O projektach, o pracy architekta, o życiu… mogę rozmawiać godzinami. Za namową Przyjaciółek postanowiłam do tych rozmów zapraszać inspirujące postacie ze świata wnętrz i biznesu.

Aldona ze swoim stylem, otwartością i ogromnym doświadczeniem jest moją pierwszą gościnią. Poniżej przeczytacie zapis wywiadu. Całość rozmowy jest nadal dostępna na Instagramie.

Zdjęcia z mieszkania projektu Aldony wykorzystane w tym artykule są dziełem Martyny Rudnickiej, a wnętrze stylizowała Anna Salak.

Czym tak naprawdę jest detal architektoniczny? Jak Ty rozumiesz to pojęcie w odniesieniu do projektowania wnętrz? 

Aldona: Dedal to jest taka rzecz która buduje całe wnętrze. Według mnie w zasadzie na detalu można oprzeć cały projekt wnętrza. Zadaniem architekta wnętrz jest stworzenie funkcjonalnej przestrzeni, a tymi detalami można zbudować taką osobowość przestrzeni. Dla mnie detalem może być jakaś lampa, cokół wkuty w ścianę czy na przykład sposób łączenia posadzki ze sobą i lokalizacja tego połączenia, więc właściwie dla mnie detal jest czymś takim, na czym budujemy to wrażenie o przestrzeni.

Ewa: Dokładnie, ja uważam że detal generalnie w projektowaniu architektonicznym nawet czasem wywodzi się od tego, żeby opracować na przykład łączenie na elewacji, czy to jak ma wyglądać rama okienna z glifem albo przyziemie. Czasami właśnie od tego wychodzi koncepcja nawet całej przestrzeni. Ja pamiętam jeszcze z moich doświadczeń edukacyjnych takie nawiązania do detalu wnętrzarskiego przy wnętrzach komercyjnych. Detalem nazywaliśmy to z czym człowiek ma styczność na dotyk, czyli np. klamka, to z jakiej tkaniny jest siedzisko w restauracji na którym się opieramy, jak są ułożone sztućce, czy talerz jest zimny czy gliniany… Bardzo dużo jest takich niuansów wpływających nie tylko na wnętrza ale też odbiór całokształtu. I myślę że właśnie ten detal będzie się przewijał w każdym projekcie również w projektach wnętrz.

Opowiedz o budowaniu koncepcji projektu. Czy zdarzyło Ci się zacząć od detalu? Czy w takiej sytuacji jest łatwiej czy trudniej o konsekwencje w projektowaniu?

Aldona: Ja rozpoczynam budowanie koncepcji od projektu funkcji, ale tak naprawdę podstawą do stworzenia idealnej funkcji jest poznanie potrzeb klienta i poznanie się z nim bliżej. Często proszę swoich klientów o jakieś inspiracje i wtedy tworzę funkcję, a następnie wizualizacje. Potem pojawia się kolorystyka którą chciałabym zaproponować i jest też ona opierana na tych inspiracjach. I na tym etapie już możemy myśleć o detalach. Ja traktuję cały projekt wnętrza w ujęciu całościowym.

A co jeśli inwestor przychodzi do Ciebie z inspiracjami, na których przewija się wielokrotnie detal, który Tobie osobiście się nie podoba? Jakie masz sposoby na takie kontrowersyjne elementy? 

Aldona: Myślę, że nie należy tego rozpatrywać jako wielki problem. Tak naprawdę naszą pracą nie jest narzucanie swojego stylu i rozwiązań tylko jednak podążanie tą ścieżką, którą wyznaczają nam inwestorzy. Oczywiście fajnie jak trafiamy na inwestorów, którzy podzielają nasz głos i którzy są otwarci na nowe propozycje czy jakieś szalone rozwiązania, ale tak naprawdę to my jesteśmy od tego żeby spełnić ich marzenia o pięknym domu o wspaniałej przestrzeni i sprawić, że to będzie wyglądało super.

Czy może być coś tak brzydkiego, że aż pięknego? Jak odnosisz się do takich haseł „piękne” „brzydkie” ?

Aldona: Oczywiście! Nawet a ostatnio kiedy miałyśmy spotkanie, to miałam na sobie taki sweterek, który długo wisiał w szafie, dopóki nie założyła go moja przyjaciółka i stwierdziłam, że jednak całkiem ładny ten sweterek (śmiech).

Ewa: Czyli nie dyskryminujemy żadnego detalu który się pojawia nawet w inspiracjach, tylko staramy się tak go zaprojektować, żeby zyskał nowe piękno, nową jakość, dajemy mu tło, dajemy mu dodatki, wygaszamy go albo podbijamy. Mamy w swoich rękach dużo narzędzi z których możemy skorzystać.

Aldona: Jasne, że tak. Fajnie żebyśmy my, będąc ekspertkami i profesjonalistkami w swojej dziedzinie, mogły z jakichś wad zrobić zalety i wykorzystać taki element który będzie zaletą przestrzeni, a nie na siłę starać się go ukryć albo schować. Dobrze jeśli wokół niego zbudujemy pewną historię i pokażemy, że to jest główny bohater tej prezentacji, to jest coś co naszemu klientowi się podoba i możemy właśnie na tym zbudować całą przestrzeń. Czasami są takie elementy już nie do uratowania (śmiech). Jednak nie przywiązuje się aż tak bardzo do tego i na nic się nie zamykam. Nie skreślam też niektórych rozwiązań materiałowych, jeśli to już powiedzmy jest niemodne albo oklepane. Wszystko można pokazać na inny sposób, w innej aranżacji, w trochę innym wydaniu i to zyskuje nowe życie. A powiedz czy u Ciebie zdarzają się takie sytuacje?

Ewa: Myślę, że to nasze rzemieślnicze podejście, żeby z brzydkiego kawałka materiału zrobić coś co jest ładne, jest kluczem do tego, żeby wnętrza były odpowiedzią na potrzeby klientów. Dzięki temu nasi klienci są po prostu zadowoleni i dają nam rekomendacje na kolejne projekty. Ja w takich sytuacjach posiłkuje się innymi realizacjami. Staram się też znaleźć w pamięci miejsca, które na mnie zrobiły dobre wrażenie. Wydaje mi się, że najważniejsze jest, żeby czerpać inspiracje z naprawdę dobrych magazynów i z dobrych realizacji, a nie z takich pospolitych. Dzięki temu możemy trochę inaczej spojrzeć na daną inspirację.

Aldona: Swoją drogą my też po jakimś czasie zaprzyjaźniamy się z klientami pracując razem przez tak długi czas i mamy możliwość, żeby pewne rozwiązania im wyperswadować, zwłaszcza pod koniec kiedy klienci zaczynają odbiegać od pierwotnej koncepcji.

Czy wg Ciebie trudność użycia detalu jest zróżnicowana w zależności od stylu? Na jakim stylu najłatwiej się wyłożyć, gdy nie dopracuje się detalu? 

Aldona: Ja lubię wnętrza raczej nowoczesne, albo takie które mają delikatne zdobienia. Sama nie przepadam za zdobieniami, a można by powiedzieć, że detal to jest właśnie zdobienie. Jednak przecież detale są też obecne w stylach minimalistycznych.

Ewa: Moim zdaniem taki detal wymaga nawet większej uważności. Nie ma tam miejsca na przypadek, a ten detal musi być zaprojektowany czasami nawet na etapie układu funkcjonalnego, np. ustawienie mebli, odpowiednie moduły, rozmiar łazienki pod rozmiar płytek które chcemy użyć, rodzaj posadzki… Jeśli nie ma tej dekoracyjnej otoczki wokół, to trzeba się skupić na tym co jest tą bazą i co buduje ten styl. Dla mnie jednym z takich wymagających styli jest styl paryskiej kamienicy. Proporcja tego co się dzieje na ścianach do tego jak wyglądają grzejnik, parapet, okno, klamka, gniazdka wypadające w osi między jedną listwą sztukateryjną a drugą – to jest coś, co nieprzemyślane też bardzo obniża jakość projektu.

Aldona: W takim stylu paryskiej kamienicy właściwie w ogóle nie ma możliwości na błąd, dlatego że to wszystko jest przemyślane. Ludziom się wydaje, że te sztukaterie po prostu się na tej ścianie pojawiają, a to wszystko jest dokładnie rozpisane na widoki ścian i każda ściana ze sobą koresponduje, wszystko jest ze sobą połączone.

Poznaj Przyjaciółki-Projektantki

Aldona Banasiuk – absolwentka warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz Polsko-Japońskiej Wyższej Szkoły Technik Komputerowych. Laureatka stypendium rektora dla najlepszych studentów. Na swoim koncie ma serię szkoleń i imprez targowych w kraju i za granicą (Mediolan, Paryż, Londyn) oraz wyróżnienia w krajowych konkursach projektowych – jest dwukrotną finalistką konkursu Elle Decoration „Młodzi na start”. Na swoim koncie ma również wystawy – między innymi w ramach Arena Design w Poznaniu, Gdynia Design Days, Łódź Design, Designeria Trendy Show w warszawskim Palladium, Nocy Muzeów oraz warszawskich Przetworów.


Swoje doświadczenie zdobywała w najlepszych Polskich pracowniach będąc częścią zespołu zdobywającego najbardziej prestiżowe wyróżnienia i wygrywając międzynarodowe konkursy.
Pracownię projektową Aldony Banasiuk tworzy zespół kreatywnych fachowców patrzących nowatorsko na projektowanie przestrzeni z której codziennie korzystamy i wokół której żyjemy. To ludzie, dla których tworzenie otoczenia jest dziełem sztuki.